Met 2 tassen vol met spullen loop ik naar het inleverpunt van Kringloopwinkel de Kempen in Veldhoven. Met een vriendelijk glimlach en begroeting door de mannen van inname schudden we de handen en hoor ik de woorden: Hé, ben je er weer!! Alles goed? Kom je weer wat uitzoeken voor SKON? Jazeker, zeg ik!! Je weet de weg hé, loop maar door.
Beide mannen hebben een stoer uiterlijk, ze zouden ook niet misstaan als uitsmijters van een discotheek maar achter iedere stoere blik zit vast een verhaal. De heren pakken de spullen aan en die worden meteen gesorteerd in het nette magazijn. Ik loop naar de plek waar de tassen en kleding worden nagekeken, gesorteerd en geprijsd, iedereen heeft zijn vaste taak en wederom begroeten ze mij vriendelijk, nu je hier toch bent mag ik jouw iets vragen? Maar natuurlijk zeg ik: Hoe schrijf je stokje? Ik spel het woord, oh oké, dan had ik het toch goed, ja, het Nederlands praten gaat me goed af maar het schrijven is nog wel een ding, ik zeg dat ze trots mag zijn op zichzelf, Nederlands is een moeilijke taal, als geen ander spreek ik uit ervaring, ze kijkt me raar aan, jij bent toch Nederlandse en ik lach: klopt, maar ik heb dyslexie. We babbelen vrolijk verder en we lopen samen door naar de sorteerafdeling. Hier staan je spullen, zegt ze, we hebben weer een vuilniszak vol voor je!! De vrijwilligers stoppen alle afgeschreven tassenbanden in een zak voor Atelier SKON. Wij hergebruiken de gespen voor nieuwe tassen en de gelukspoppetjes. Ik bedank ze en loop door naar mijn volgende stop: de huishoudelijke afdeling, hier worden door 2 dames de spullen opnieuw gesorteerd, ze checken alles op herbruikbaarheid, wat kapot is wordt eruit gehaald en gaat in de juiste container plastic, glas, papier, chemisch en rest. Ook hier wordt ik weer begroet met een vrolijke hallo en een houdoe want ze gaan er vandoor hun tijd zit erop. Ze hebben de hele ochtend lekker doorgewerkt, de kratten die ze hebben nagekeken worden voorzien van een kruis zo weten de mannen die verantwoordelijk zijn voor het prijzen van de spullen welke kratten ze kunnen pakken.
Ik maak een praatje met de mannen en één van hen vraagt me wat ik toch doe met al die tassenbanden, na mijn uitleg zegt hij: Hé! Dat brengt mij ook weer op een idee!!! Ondertussen komt er een jongen met pretogen met zijn begeleider van Severinus binnen en hij vraagt: Wat kan ik doen? Is hier nog iets te doen? Ik loop door naar de plek waar ik wat spullen ga uitzoeken, ondertussen barsten de vier achter mij in lachen uit, ik doe spontaan mee.
Het atelier heeft gevraagd op zoek te gaan naar witte borden, een witte vaas, wat witte mokken om te beschilderen en enkele houten dienbladen voor het mozaïeken, al snel heb ik wat ik zocht.
Tijd om een kijkje te nemen in de winkel. Bij binnenkomst wordt ik gelijk begroet door Erwin Hé Syl, ben je er weer, en ondertussen is hij al weg, om een klant te helpen. Ik vraag Jeroen of ik de sleutel van de SKON vitrine mag pakken: Ja hoor, zegt hij, pak maar je weet waar die ligt!
Terwijl ik met alle duurzame gerecyclede SKON producten de kast opnieuw inricht wordt ik aangesproken door een klant. Leuk die spullen!! Zegt hij. Ik leg hem uit, hoe en door wie het gemaakt is en wat volgt is zijn levensverhaal, alle ergernis en ellende in de wereld, je zelf mogen zijn, ontdekken, het vallen en weer op staan, doorgaan en niet bij de pakken neer gaan zitten. Ondertussen ben ik klaar en meneer zegt: Dat was gezellig zomaar een leuk praatje in de winkel. De behoefte aan een praatje was kennelijk groot de kringloopwinkel en is dus ook een plek voor spontane ontmoetingen en een praatje.
Ik loop nog een rondje door de winkel, scoor nog een leuk mini vitrinekastje voor presenteren van de SKON sieraden, de binnen bekleding is wel erg vies maar daar weten we in het Atelier wel raad mee.
De vrolijke krullenbol bij de kassa lacht me toe en zegt: jij vind altijd wel iets!! En dat klopt met een grote glimlach en een enorm gelukzalig gevoel loop ik de winkel uit. Even blijf ik stilstaan en laat de middag mijn gedachten passeren, een plek voor iedereen, je thuis voelen, een luistert oor, de taal leren, onderdeel zijn van de maatschappij, ertoe doen, jezelf mogen zijn, samen doen, talenten delen, duurzaamheid.
Kringloopwinkel de Kempen Veldhoven en Atelier SKON hebben zoveel meer met elkaar gemeen dan je in eerste instantie ziet en daar zijn we maar al te trots op!!